Wat is je favoriete eten?:	Lastig kiezen. Maar denk toch sushi. En dan het buikje van de tonijn. Zó lekker.
Wat zijn je favoriete dieren?:	Tonijnen, vanwege de sushi. En dolfijnen omdat het hele zachte vissen zijn( als je ze aait) . En poezen. Omdat ze zo gezellig bij je komen zitten en dan doen alsof ze daar geen bal aan vinden.
Wat is je leukste vakantie bestemming?:	Patmos. Een Grieks eilandje in de buurt van Turkije
Wat is je grootste blunder?:	Dat is een lastige vraag. Ik zet mijzelf zo vaak voor schut. Variërend van uit m’n jurk scheuren tit knoeien op de jurk van nette mensen bij mij in de buurt tot domme dingen eruit flappen die niemand eigenlijk wil horen en ik ook niet wilde zeggen.
Wat is je lievelingskleur?:	Groen. De zachte tinten groen vooral. Groen van gras in de lente als de zon opkomt en er nevel op de blaadjes ligt.
Heb je een bij- of koosnaampje?:	De buurman noemde mij vroeger Bambi. En daar is het wel bij gebleven. Maaike rijmt niet echt ergens op.
Waar ben je bang voor?:	Ik ben bang om bang te zijn. Wie niet! En om dood te gaan.
Wat wil je mij verder vertellen?:	Dat ik je zo dapper vind . Omdat jij vast ook bang bent om dood te gaan maar je misschien wel juist daarom zó ontzettend goed aan iedereen om je heen laat zien dat je niet bang hoeft te zijn voor het onbekende. Door je in het leven te storten en samen met iedereen van alles te genieten. Ik ken jouw mama sinds ik 12 ben. Vroeger konden wij altijd heel erg hard lachen en ik weet zeker dat jullie dat samen nog steeds supergoed kunnen. Bakt jouw opa nog steeds van die lekkere bananen als toetje? Die kregen wij vroeger op OiLans verjaardag en ik kan je verzekeren dat ik in de meer dan 30 jaar die sindsdien verstreken zijn nooit meer zó iets lekkers heb gegeten Jouw opa is de beste kok van de hele wereld. En zo te zien ook de beste beddenversierder !Ik zag de foto van jouw prachtige bed met je opa en oma ernaast in het ziekenhuis. Dat heb je goed geregeld zeg. Het mooiste bed dat ooit in een ziekenhuis heeft gestaan. Met die vogels en die blaadjes en die lampjes. Een sprookjesbos met een matras in het midden. Een veilige droomplek waarin je steeds dieper af kunt dealen omdat er altijd iemand zal zijn die, waar je ook naar toe gaat, je hand vast zal houden en voor altijd van je zal houden.